«Ιστορία του Ελληνικού ‘Εθους»: με αφορμή την επιστολή ενός παπα-δάσκαλου.

Στη νέα φιλόδοξη σειρά δημοσιεύσεων μας με τίτλο «Ιστορία του Ελληνικού ‘Εθους», έργο που προτείνεται χωρίς επιφυλάξεις από τον αναγνωστικό σύλλογο της πέρα Ποταμιάς και άλλες συλλογικότητες, θα συμπεριλάβουμε ένα θέμα σχετικά με την επιστολή ενός παπα-δάσκαλου στο Διδασκαλικό Βήμα, στα 1924. Σε καμιά περίπτωση δεν υποστηρίζουμε ότι ανάλογα δημοσιεύματα είναι όπωσδήποτε ιστορικά ή άλλου είδους τεκμήρια. Γνωρίζουμε, όμως, ότι ο οξυδερκής ιστορικός, ο ερευνητής ή και ο απλός αναγνώστης ακόμα, πολλά και χρήσιμα μπορούν να συμπεράνουν από τον «όνυχα» του λέοντος. Ο εν λόγω παπα-δάσκαλος αρνείται να δεχθεί το Διδασκαλικό Βήμα στο σχολείο του και το επιστρέφει ως «απαράδεκτο».
Οι ενστάσεις του σεπτού διδασκάλου επικεντρώνονται στη «μαλλιαρή» γλώσσα της εφημερίδας και στον κίνδυνο να γίνουν οι δάσκαλοι «κήρυκες της αθείας και του μπολσεβικισμού». Όπως έδειξαν οι εξελίξεις, καθόλου εξεζητημένη δεν ήταν η άποψη του παπα-δάσκαλου, με τα ίδια περίπου επιχειρήματα θα επικρατήσει τελικά στα 1936 η δικτατορία του Μεταξά. Και μια αναγκαία διευκρίνιση: ο Ι. Μεταξάς, για δικούς του λόγους που δεν είναι του παρόντος, στήριξε, τρόπον τινά, τη δημοτική γλώσσα. Επί των ημερών του μάλιστα, το 1938-39, εξεδόθη η Γραμματική της δημοτικής γλώσσας του Μ. Τριανταφυλλίδη.